Mijn organisatie is een oerwoud

2 keer heb ik Jef Staes' boek gelezen. De eerste keer verslond ik het als een thriller; deze keer heb ik dit leesvoer wat beter gekauwd.

Jef schrijft over innovatie en hoe je innovatie kan verankeren in je organisatie. Hij vertelt over het fenomeen van de rode aap, de Red Monkey® en hoe het beest gekoesterd wordt door de ene (de Breeder) en opgejaagd wordt door de andere (de Hunter).

Zijn ideeën rond 2D- en 3D-organisaties en zijn analyse omtrent het menselijk gedrag in een organisatie (Settlers, Followers, Pioneers & Creators en de balans ertussen) is fascinerend. Ongetwijfeld ziet de oplettende lezer parallellen in zijn of haar organisatie. Vooral de conclusie rond de Engine of Innovation (Visioning, Casting, Learning, Investing) klinkt voor mij als een vanzelfsprekendheid; helaas zie ik ze zelden toegepast.

Niettegenstaande Jef zich voornamelijk richt op innovatie en zijn hele betoog
rond die kern opbouwt, ben ik van mening dat je een globale "search & replace" kan doen en het woord innovatie door verandering kan vervangen. Ik ben het volmondig eens met zijn idee rond de 3D-wereld waarin we vandaag leven, een wereld met voortdurende verandering waar ieder van ons zoveel te verwerken krijgt dat hij of zij het gevoel van permanent verdrinken krijgt. De oude methoden en waarden die we aangeleerd kregen werken niet meer, het wereldbeeld is veranderd en blijft veranderen. De controle zijn we kwijt, het tempo wordt te hoog. Onze 2D-wereld heeft er plots een 3de dimensie bijgekregen.

Vanzelfsprekend is het boek een succes bij de changelings, mensen die verandering ademen; maar slaat het ook aan bij de 2D-generatie, de generatie die in deze "turbo" wereld meer en meer moeite heeft, het echte publiek voor dit boek? Het viel me pas op bij de tweede lezing dat Jef echt niet mals is voor de 2D-generatie. Kort door de bocht, hij beschouwt ze terminaal. Hij gelooft niet dat ze kunnen veranderen. Dat is hard, heel hard en ik vrees dat deze shock-therapie niet bij de 2D-manager zal aanslaan. Uit ervaring weet ik van niet. Ik ben ze al een paar keer tegengekomen, de primi inter pares, de rasechte 2D-managers, die ervan overtuigd zijn dat zij de problemen en uitdagingen moeten kunnen oplossen in plaats van een enabler te zijn. Shock therapie werkt niet, het leidt tot oeverloze discussies tussen 2 compleet incompatibele geesten die de dingen fundamenteel anders zien. Waar de 2D-manager al zijn energie steekt in het oplossen van het probleem, zoekt de 3D-manager naar zijn sterspelers; hoe groter kan het verschil in aanpak zijn?

De zachte verandering daarentegen zie ik wel werken. Door stelselmatig aan te tonen dat het anders kan en daarbij zelfs betere resultaten te halen, zien 2D-managers een andere wereld opengaan. Maar leuk is het niet voor de 3D-manager, want hij wordt van alle kanten uitgedaagd en in de meeste gevallen zal hij meer tijd steken in het managen van de 2D-wereld dan in de verandering of innovatie zelf.

Is Jefs boek dan een maat voor niks? Ik denk het niet, het laat ons nadenken over de manier waarop we bezig zijn en toont een andere aanpak, een wijze die de 3D-wereld veel beter aankan. Of de lezer daarvoor openstaat, is maar de vraag. Zelf probeer ik altijd mijn teams samen te stellen met mensen die het team sterker maken door hun kennis en ervaring, het is verrassend hoe zo'n team het niveau en haar mogelijkheden bijna exponentieel doet toenemen. Als manager is het echter niet altijd gemakkelijk, omdat je weet en beseft dat jij zeker de primus inter pares niet bent en toch moet je de energie in je team kunnen kanaliseren en richten naar een gemeenschappelijk doel. Op zijn minst een uitdaging!

Mijn organisatie is een oerwoud
door Jef Staes
ISBN 9-789020-971866

---